Als tie maar voor de Kerst klaar is.

'Als tie maar voor de Kerst klaar is', zei mijn vader nog, toen ik in het voorjaar voorstelde een leuk kussentje te haken voor hem en mijn moeder. Ik deed er langer over dan mijn bedoeling was. Het haakwerk nam ik zelfs mee op vakantie om er 's avonds aan te werken. Maar bij kaarslicht zie je niet veel. De deadline was vóór de Kerst. Dat moet toch gewoon lukken? Soms begin je aan iets en om de een of andere reden kom je er gewoonweg niet toe. Totdat er 1 september iets dramatisch gebeurde. Mijn vader overleed plotseling, een totaal onverwachte schok in onze familie. Vreemd genoeg heb ik in sneltreinvaart het kussentje afgemaakt. Mijn moeder is er heel erg blij mee en het kussentje ligt nu in mijn vaders stoel. Ik denk dat mijn vader er ook vast blij mee was geweest. Hem kennende zelfs een beetje trots: 'Heeft mijn dochter voor ons gemaakt'. Voor de Kerst klaar, papa, dat wel, maar helaas zonder u...